In onze parochie is een begin gemaakt met het vullen van de kast met spullen voor Gamia: medicijnen, schriftjes, pennen, een knuffel. Terwijl hier in Nederland op 10 maart de sneeuw naar beneden dwarrelt is het in Gambia heel wat warmer. . . We ontvingen een eerste bericht van Eric en Isabeau:
Hoi allemaal! Hier een berichtje uit Gambia, over hoe het met ons gaat.
Onze start was niet daverend. De eerste dagen zijn altijd behoorlijk wennen door de forse temperatuurs-, luchtvochtigheidsverschillen en het andere voedsel. Isabeau heeft helaas ook de tweede dag een keelontsteking opgelopen. De hele mix van klachten was aanleiding om toch twee keer een arts te raadplegen. Uiteindelijk gaat het nu veel beter alleen is ze nog snel moe.
Met mij (Eric) gaat het goed. Naast het wennen aan de verandering was het niet handig om met een net 2e hands gekochte ATB fiets onderuit te gaan. Knie, hand en elleboog stuk. Geen ziekenhuisopname hoor, maar wel heel lastig tijdens het werken aan het ziekenhuisje in Yuna.
Intussen zijn we met diverse projecten al weer een stukje verder. Het ziekenhuisje in Yuna heeft nu nagenoeg overal tegels op de vloeren,en we zijn we bezig met elektra en de voorbereidingen voor het water. Ik heb ook Veronica gesproken die wij als parochie willen ondersteunen om haar opleiding tot verpleegster te betalen. Ik heb haar gevraagd of zij zich aan de parochie per brief of mail wil voorstellen.
Het schooltje in Yuna was zeer blij met de eerste spullen die wij hadden meegebracht. Het gesprek met de onderwijzeres bracht meer inzicht in hoe het daar gaat. Hebben de kinderen geen spullen, dan kunnen ze ook niet (meer) meedoen. Immers, je moet wel pennen, potloden, puntenslijper, gummen, schrijfschriften hebben om te leren. Deze spullen zijn daarom ook altijd welkom en het is goed dat ze in de parochie worden verzameld! Onze spullen zijn in beheer van de school gegeven om zo het uitvallen van kinderen om die reden te voorkomen. Bijzonder is dat er de ene dag 20 en de andere dag 30 kinderen zijn. ‘Ongeoorloofd spijbelen?’ Ik verwacht niet dat de onderwijsinspectie hier komt om dat te controleren. Het systeem is behoorlijk traditioneel. De onderwijzeres geeft centraal les, elk kind op zijn of haar eigen niveau. Het levert een basis van kunnen lezen en schrijven en rekenen op. Spelenderwijs leskrijgen met creatieve lesvormen zoals bijvoorbeeld rekenspelletjes is er dus niet bij. Wij hadden nog kleine puzzeltjes mee die uiteindelijk wel in de smaak vielen. Isabeau heeft leuke een lesdag meegedraaid als klasse-assistent en misschien volgen er nog meer dagen.
Helpen voor Isabeau op het sos kinderdorp in Sukuta is nog niet helemaal georganiseerd. Dit kwam ook doordat Isabeau ziek was. Gisteren hebben wij wel een rondleiding mogen krijgen. Voor het gevoel was dat wel ongemakkelijk/bezwaarlijk omdat het net is of we aan het spreekwoordelijk: ‘aapjes kijken’, zijn. Het was trouwens blafheet die dag. Jemig wat is dat slopend zeg. De wind kwam vanaf de Sahara en was intens warm en droog. We voelden ons echt woestijnvaarders.
(en die andere foto: Eric eet een cashewappel! Die vrucht kennen we hier niet. Wél de noot ervan).
Wilt u meehelpen om Eric en Isabeau in Gambia te steunen?
– Geef schoolspullen (potloden, gummen, schriften, pennen, puntebslijpers etc) of medische spullen (pijnstillers, plastic handschoenen, verbandmiddelen etc.) Elke zondag vanaf 10 uur vieren we eucharistie en drinken we koffie vanaf 11.15 uur. U bent welkom!
– U kunt ook een financiële bijdrage doen op rekeningnummer NL26 ABNA 0589218735 t.n.v. Oudkatholieke Parochie Alkmaar o.v.v. Vastenactie Gambia